ΡΙΟ ΝΤΕ ΤΖΑΝΕΙΡΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ

Το Ρίο ντε Τζανέιρο ή Ρίο Ιανέιρο ή Ρίο , είναι πόλη στη νοτιοανατολική Βραζιλία, πρωτεύουσα της ομώνυμης πολιτείας. Η πόλη ήταν η πρωτεύουσα της Βραζιλίας (1763-1960) και της πορτογαλικής αυτοκρατορίας (1808-1821). Συνήθως γνωστή ως Ρίο, η πόλη παρονομάζεται επίσης ως Cidade Maravilhosa - «η θαυμάσια πόλη».
Είναι διάσημη για τη θεαματική φυσική θέση της, τους εορτασμούς καρναβαλιού, τη σάμπα και άλλα είδη μουσικής, παραλίες όπως οι Κοπακαμπάνα, Ιπανέμα και Λεμπλόν, τους πεζόδρομους με τα μαυρόασπρα μωσαϊκά, και το χαλαρό τρόπο ζωής τον κατοίκων. Κάποια από τα πιο γνωστά αξιοθέατα της πόλης, εκτός από τις παραλίες, είναι το τεχνοτροπίας Αρ Ντεκό γιγαντιαίο άγαλμα του Ιησού στη κορυφή του λόφου Κορκοβάδο, ο Πάο ντε Ασούκαρ (κώνος της ζάχαρης - Pão de Açúcar) με το τελεφερίκ, το Σαμποδρόμιο (Sambódromo) ένας πεζόδρομος για τη παρέλαση του Καρναβαλιού, και ένα από τα μεγαλύτερα γήπεδα του κόσμου, το περίφημο Στάδιο Μαρακανά. Στο Ρίο βρίσκεται επίσης το μεγαλύτερο δάσος του κόσμου ενδιάμεσο αστικής περιοχής, το δάσος Τιχούκα.

ΡΙΟ ΝΤΕ ΤΖΑΝΕΙΡΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ 

"Ο Χίου ντζι Ζανέιρου εστά λίντου" λέει ένα από τα πιο δημοφιλή λαϊκά τραγούδια της Βραζιλίας. Στο Ρίο ντε Τζανέιρο είναι ωραία. Είναι ωραία η θάλασσα, τα βράχια με την πλούσια βλάστηση, είναι ωραίοι οι άνθρωποι, χαλαροί και χαρούμενοι, είναι ωραίος ο καιρός -σχεδόν πάντα καλοκαίρι. Και το Φεβρουάριο ή το Μάρτιο, είναι ακόμη πιο ωραία. Γιατί τότε γίνεται το καρναβάλι της πόλης, το πιο διάσημο του κόσμου. Η μητέρα όλων των καρναβαλιών.   

Για τους Φλουμινέζις, τους ντόπιους από το Ρίο και την ευρύτερη περιοχή, καρναβάλι δεν σημαίνει αστεία μασκαρέματα και ξύλο με ρόπαλα, όπως το συναντάμε εδώ. Εκεί η σημασία πέφτει πάνω απ' όλα στο χορό: στη σάμπα. Και στα καλογυμνασμένα κορμιά που τον εκτελούν. Γι' αυτό και τα ενδύματά τους είναι όσο το δυνατόν πιο λίγα και πιο φανταχτερά. Βοηθά και που στο Νότιο Ημισφαίριο ο Φεβρουάριος κι ο Μάρτιος πέφτουν καλοκαίρι. 

Το πρώτο καρναβάλι του Ρίο έλαβε χώρα το 1723. Είχε πολλά στοιχεία από τους σαρακοστιανούς εορτασμούς των Πορτογάλων, που αναμειγνύονταν όμως με τις παγανιστικές τελετές των ιθαγενών. Το μείγμα ήταν εκρηκτικό: χρώμα, χορός, εκστατική διαθεση.

  

Σήμερα στο Ρίο λειτουργούν περίπου 200 σχολές σάμπας, χωρισμένες σε 5 κατηγορίες. Μιλάμε για κανονικό πρωτάθλημα. Δεν μπορείς να συμμετάσχεις στο καρναβάλι, που από το 1984 γίνεται σε ένα δρόμο που σχεδιάστηκε ειδικά γι' αυτό, το Σαμποδρόμιο, αν δεν είσαι μέλος κάποιας σχολής. Κάθε μια διαλέγει τη δική της θεματική και ντύνεται αναλόγως και μπορεί να φτάσει σε μέλη ως και τους 4.000 χορευτές και μουσικούς!